Voor het Wielersport Magazine van de KNWU schrijft Gijs Bruinsma een rubriek over de tocht of route die je ooit een keer gefietst moet hebben. Bij voorkeur door onbekende gebieden in Nederland en daarbuiten.
Al jaren ben ik op zoek naar Nieuw-Zeeland in het klein. Het land is mijn ultieme reisbestemming, maar het ligt niet om de hoek. Het heeft prachtige grindwegen door verbazend mooie landschappen. Tien jaar geleden fietste ik over de backroads rondom Queenstown en Wanaka. Na afloop kon ik alleen maar denken ‘dit moet toch ook in Europa te vinden zijn’. Het heeft mijn bucketlist van bestemmingen gevormd, met Schotland op nr.1! Dit keer een top 3 van routes die je ooit een keer gefietst moet hebben in Schotland. Met als hoofddoel het Eiland Arran, Schotland in het klein volgens het toerismebureau.
Turend op de kaart en gebruik makend van de nieuwe app Komoot kom ik met mijn fietsmaatje Matthijs al snel uit op een natuurgebied ten westen van Glasgow, Clyde Muirshiel Regional Park. Via de voormalige spoorbaan (nu een fietspad) komen we bij de nr. 1 van de lijst: Old Larks Road. Een autoluwe weg langs meren en over glooiende groene heuvels. Een paar verloren boerderijen en schapen die net op tijd opzij stappen maken het af. Dit is zoals ik mij Nieuw Zeeland herinner.
De volgende dag ligt het uitdagende evenement Grinduro op het eiland van Arran te wachten. Grinduro gaat over de mooiste ‘fire roads’ op het eiland, waarvan de nr. 2 mij bij is gebleven: Glenashdale road. Een brede grindweg dwars door Glenashdale Forest. Meer afgelegen kun je haast niet zijn, terwijl je even daarvoor nog in het lokale wielercafe van Lagg de Tour de France keek.
Omdat het eiland van Arran meer te bieden heeft dan Grinduro pakken we aan het eind nog een verborgen parel mee. Een kort gravelrondje ten noorden van Lamlash met uitzicht op Holy Island. De nummer 3 van onze lijst: Clauchland Hills road. Een glooiende grindweg hoog boven de kust en Lamlash Bay. Je kunt hier eindeloos over zee turen en even stilstaan om je te realiseren wat een belachelijk mooie bestemming dit eiland is.
Met weemoed verlaten we op dag 3 de boot en fietsen over landelijke wegen terug naar Glasgow. Het is nog steeds mooi weer, wat volgens de reisboeken uitzonderlijk is. Bij een van de stops vraag ik aan een vriendelijke man langs de route hoe dat zit met het altijd slechte weer. ‘Dat zeggen we alleen om de Engelsen buiten te houden’, aldus de hard bulderende Schot.
