Niek Kimmann werd een jaar na het behalen van de wereldtitel bij de junioren direct wereldkampioen bij de elite. Zijn samenwerking met bondscoach Bas de Bever noemt hij prettig en vertrouwd. Hij leerde veel van hem de afgelopen jaren. Maar leert de ervaren coach zelf ook nog bij? Deze en andere vragen stelde de inwoner van Lutten aan De Bever.
Niek: Wat zijn de belangrijkste lessen die jij geleerd hebt sinds je de topsportgroep van de BMX'ers begeleidt? Ben je dingen anders gaan doen in de loop der jaren?
Bas: “In het begin lag de focus vooral op het structureren van een totaal opleidings- en topsportprogramma. We wilden inzichtelijk maken hoe topsport er in het BMX’en uit zou kunnen zien. Daardoor wilden we ‘topsportbeleving’ in het systeem van de sporter krijgen. Later ging het vooral om de individuele behoefte van een topsporter te sturen en hieraan invulling te geven binnen de lijnen van het programma. Deze structurele verandering is interessant en heeft mij veel inzicht en kennis opgeleverd. Dat geldt zowel op individueel niveau van de sporter als op procesniveau. Dit heeft mijn coaching door de jaren heen zeker beïnvloed.”
Niek: Haal jij verbeterpunten uit andere wielerdisciplines of sporten?
Bas: “Je bedoelt of ik in andere programma’s rondkijk naar zaken die ik in ons programma kan toepassen? Ja, dat doe ik. Hierbij speelt het verblijf op Papendal ook een grote aanvullende rol. Met al die verschillende programma’s in verschillende sporten, is daar veel kennis bijeen. Daar moet je natuurlijk gebruik van maken. Ik leg mijn oor sowieso graag te luister bij andere topsportcoaches. Het is goed om zo nu en dan uit je eigen tunnel te stappen en met een andere blik naar zaken te kijken. Dan helpt het om je zo af en toe eens in een ander programma te verdiepen.”
"Het is goed om zo nu en dan uit je eigen tunnel te stappen en met een andere blik naar zaken te kijken."
Niek: Is het een must dat ook de Olympische baan van Tokyo exact nagebouwd wordt op Papendal? Of delen daarvan?
Bas: “Het is nog afwachten hoe de baan van Tokyo eruit ziet, maar ik verwacht dat een exacte kopie niet per se een noodzaak is. Het integreren van de ‘key features’ (de belangrijkste hindernissen, red) zijn wat mij betreft wel een must.
Niek: Sporters hebben vaak een voorbeeld. Is er voor jou een coach waar je veel respect voor hebt?
Bas: “Ik respecteer alle coaches, zeker diegenen die op het hoogste niveau actief zijn, om het even in welke sport. Echt voorbeelden heb ik niet, maar er zijn zeker een aantal coaches die mij aanspreken vanwege hun aanpak en visie in zaken. En dan niet zozeer in hoe men fysiek traint, maar ook – en wellicht nog interessanter – om buiten het fysieke deel om, een sporter in balans te brengen/krijgen richting een prestatiemoment. Voorbeelden daarvan zijn Phil Jackson (basketbal) en Glen Mills (track/field sprintcoach).
Niek: Wanneer vind je dat je loopbaan als coach geslaagd is, welk doel heb je nog?
Bas: “Met twee vijfde plaatsen, een vierde plaats, een bronzen en een zilveren medaille op de Olympische Spelen is het voor mij helder wat er in dit rijtje nog ontbreekt. Dat is uiteraard een Olympische titel met de bijbehorende gouden medaille."
Niek: Hoe ziet de ideale BMX'er eruit? Welke eigenschappen moet hij of zij hebben?
Bas: “Naast veel explosief vermogen, motorische vaardigheden, goed situationeel inzicht en een bepaalde slimheid is het lastig om daar eenduidig een fysieke beschrijving van te geven. Maar kijk je de laatste jaren naar de verschillende podia, dan staan daar over het algemeen de iets langere sporters.”
