Sieben Wouters won de afgelopen jaren eremetaal op WK’s en EK’s bij de beloften in het veld. De bij het Rabobank Development Team opgeleide crosser maakt tegenwoordig deel uit van de veldritformatie Creafin-Tüvsüd. Zijn coach is Camiel van den Bergh, die zelf bij de beloften Nederlands kampioen veldrijden was en ook nog enkele winters als (semi-)prof aan de weg timmerde. Wouters werkt voor het eerst met hem en is nieuwsgierig naar zijn werkwijze.
Sieben: Je bent nauw betrokken geweest bij het coachen en trainen van talenten, wat was voor jou de drijfveer om sporters te gaan coachen/trainen?
Camiel: “De liefde voor sport is groot bij mij en ik vind het leuk om met wielrenners te werken. Bovendien wil ik de renners waarmee ik werk behoeden voor wat ik fout heb gedaan of juist heb nagelaten toen ik zelf coureur was. Mijn vader heeft mij in mijn jonge jaren getraind. Eerlijk gezegd luisterde ik nooit naar hem. Ik zei altijd: "jij heb geen platte prijzen kunnen rijden.” Maar de wijsheid die mijn vader heeft
opgedaan toen hij fietste, zag ik toen niet. Nu gebruik ik die ervaring in mijn rol van coach en trainer.”
Sieben: Wat is je mooiste moment als coach/trainer?
Camiel: “Dat is toch het eindklassement van de wereldbeker veldrijden 2016-2017 winnen met Sophie de Boer, met wie ik tot vorige winter samen werkte bij Breepark.nl. Ook bijzonder was het om vorig jaar Ryan Kamp van ZZPR.nl-HanClean-Orange Babies de Nederlandse titel te zien winnen en hem later ook voor eigen publiek een bronzen plak te zien veroveren op het wereldkampioenschap voor junioren in Valkenburg.”
Sieben: Je hebt vroeger zelf ook een trainer/coach gehad. Nu je zelf trainer en coach bent, wat zijn in jouw ogen de verschillen met vroeger?
Camiel: “Door de komst van power meters en nog veel meer metingen is het werken nu veel overzichtelijker voor een trainer, wanneer je dat vergelijkt met de werkwijze van toen. Nu staat alles eigenlijk vrijwel gelijk in logboeken op internet en toen moest je als coureur alles op papier schrijven en die informatie faxte je één keer in de week door naar je trainer. Ik ben wel van mening dat het belangrijk is om als jonge renner (van vijftien of zestien jaar) al een trainer te hebben. In mijn tijd begon je daar vaak pas op je achttiende of negentiende mee te werken. En het is nu veel gebruikelijker om je renner ook op het mentale vlak bij te staan.
"Ik ben van mening dat het belangrijk is om als jonge renner (van vijftien of zestien jaar) al een trainer te hebben"
Sieben: Wat was vroeger de training die je het liefste afwerkte? En waarom?
Camiel: “Ik hield vroeger als renner zelf eigenlijk het meest van de crosstraining. Op die momenten kon ik lekker door de bossen rijden en daar bochtjes maken. Want ik had er een hekel aan om kilometers te maken op de weg. Dat vond ik persoonlijk veel te saai, dat alleen maar kilometers lang rechtdoor rijden.”
Sieben: In welke mate is een goed zomerseizoen belangrijk voor een goede winter? Wat is in jouw ogen de beste voorbereiding, wedstrijden op de weg of op de mountainbike, of juist een combi van beide?
Camiel: “In de zomer leg je de basis voor de winter. Gezien de hoeveelheid wedstrijden die er in de winter op je wachten, is het heel belangrijk een goede basis te hebben. Er zit best nog een verschil tussen mannen en vrouwen qua zomerseizoen. Ik ben van mening dat voor de dames mountainbike beter is qua techniek, ook omdat hun snelheid minder hoog is in de crosswedstrijden. Bij de mannen is het juist heel belangrijk om wegkoersen te rijden daar gaat het om hoge vermogens halen. Er wordt steeds harder gereden in de cross.”
Sieben: Je geeft in Alphen veldrittraining aan de Nederlandse selectie. Wat zie je vaak fout gaan bij het trainen in een groep? En wat zijn de positieve punten aan trainen in een groep?
Camiel: “Mensen zijn kuddedieren! Dus als er een renner een spoor heeft gemaakt, gaat de rest ook in dat spoor rijden en dat is niet altijd goed. Ik train de dames en junioren in Alphen, maar die kunnen soms gezellig kletsen als je probeert iets uit te leggen. Dat is natuurlijk niet handig. Maar het positieve aan groepstraining is dat de renner dieper kan gaan in zijn training. Omdat ze de strijd met elkaar aan kunnen gaan en zeker van elkaar kunnen leren.”
