We kennen ze allemaal, in het echt of via Strava, de mensen die in vergelijking met de rest van de fietsliefhebbers wekelijks wel héél veel kilometers maken. Dat dit ook kan met een gezin met jonge kinderen en een fulltime baan, bewijst Bobby Mellendijk. Hij wist in 2020 16.000 kilometer op de racefiets vol te maken. Daarvoor ging de wekker ’s morgens vaak vroeg, want er wordt vaak van huis naar werk gefietst. En je kunt de Achterhoeker voor alles porren: een relatief rustige rit met de handjes op het stuur, een zomeravondcompetitiewedstrijd met elite/beloften of een langeafstandstocht naar de Noordkaap. “Omdat er weinig wedstrijden waren, heb ik vorig jaar wel iets meer de uitdaging gezocht.”
"Ik heb toen wel spijt gehad dat ik op jonge leeftijd gestopt was. Ik vond het geweldig om te koersen."
Hij zat al jong op de mountainbike en de BMX-fiets, maar de nu 39-jarige Mellendijk laste daarna even een pauze in. “Ik heb het fietsen in 2012 weer opgepakt. Heb toen bij de sportklasse en amateurs gereden en daar een wedstrijd gewonnen. Toen wilde ik het een jaar bij de elite proberen.” Hij kijkt daar met een dubbel gevoel op terug. “Ik heb toen wel spijt gehad dat ik op jonge leeftijd gestopt was. Ik vond het geweldig om te koersen op dit niveau, het leek het echte werk wel met ploegleiderswagens en zo. Maar ik realiseerde me ook al snel dat ik fietsen op dat niveau niet kon combineren met werk en gezin. Je moet opboksen tegen jongens die op school zitten en ’s middags uren kunnen trainen. Dan moest ik er ’s avonds nog op uit met een lampje op de fiets, terwijl die jongens op de bank lagen. En dan mis ik zowel rust als tijd met de familie. Dus daarom rijd ik nu weer bij de amateurs en dat bevalt goed.”
Hij miste in 2020 de wedstrijden wel, slechts een beperkt aantal kilometers heeft hij in wedstrijdverband afgewerkt en dan ook nog in de zomeravondcompetitie bij De Zwaluwen in Doetinchem. Al reed hij in de kleuren van Specialized Workforce ook nog de Omloop van Bruchterveld. “Ik was het jaar met wat achterstand begonnen, maar hoopte dat in maart nog goed te maken. Bij de amateurs hoef je toch pas in april te beginnen met wedstrijden rijden. En toen kwam corona. Ik heb het plezier in het fietsen nooit verloren toen er geen wedstrijden waren. Maar ik heb wel iets meer de uitdaging gezocht, als een soort compensatie. Zo heb ik Dirty Kanzelled gereden, reden we heen en weer naar de Cauberg en met Hemelvaart gingen we 270 kilometer ‘dauwtrappen’. En verder waren er veel 200 kilometerritjes bij vorig jaar.”
"Ik noem dat altijd gemakkelijke kilometers, die relatief weinig moeite en aanpassing kosten."
Gemakkelijke kilometers
Mellendijk had ook de gewoonte regelmatig heen en weer te rijden naar zijn werkgever Specialized in ’s-Heerenberg.“Vanaf mijn woonplaats Groenlo was dat 35 kilometer heen en 35 kilometer terug. En dan deden we bij Specialized ook nog wel regelmatig een lunchride van dik dertig kilometer. Dan had je ruim honderd kilometer op een dag. Of ik ging ’s ochtends even iets eerder uit bed voor een extra rondje. Ik noem dat altijd gemakkelijke kilometers, die relatief weinig moeite en aanpassing kosten, maar het vraagt natuurlijk wel discipline naast een baan en een gezin. Maar dankzij die aanpak zit ik ’s avonds wel op de bank na een dag werken en sporten en heb ik tijd voor mijn vriendin en de kinderen. In de weekenden maak ik vaak een wat langere rit. Je kunt hier in de Achterhoek prima fietsen. Vanuit Groenlo rijd ik zo naar het Montferland, naar de Posbank of naar de Holterberg. Of toer ik lekker met de handen op het stuur twee uur lang over de klinkerwegen hier. Het is hier vrij verkeersluw en de mensen zijn niet zo gestrest. Toen ik laatst naar Utrecht fietste, zag ik hoeveel mensen daar het fietspad delen en hoeveel verschillende vervoersmiddelen daar dan over heen gaan. Dan toer ik ontspannener in mijn eigen regio rond.”
Nieuwe doelen
Een echt grote uitdaging stond eigenlijk voor 2021 op de planning, maar die is doorgeschoven naar 2022. Mellendijk gaat met een aantal fietsvrienden vanuit Groenlo naar de Noordkaap fietsen. “Dan gaan we iets meer dan drieduizend kilometer rijden in tien dagen. Een pittig tochtje, maar je moet jezelf blijven uitdagen. Ooit reden we van Maastricht naar Parijs en terug, dat was een 36uurs challenge. Maar toen kwam de opmerking vanuit de groep dat het niet echt een uitdaging was als iedereen van de groep dat doel wist te realiseren. En toen kwam dit idee. Eén van de deelnemers -Niels – is ondertussen overleden en we gaan die tocht nu voor hem volbrengen. Dat maakt het plan naast bizar ook wel enigszins beladen, maar het lijkt me ook mooi om dit te realiseren. Maar door persoonlijke omstandigheden in de groep – daaronder is de geboorte van mijn kind - is het doel wel iets vooruit geschoven naar 2022. Maar we willen dat zeker gaan realiseren.” Toch hoeft het van Mellendijk niet altijd extreem. “Ik vind eigenlijk alles op de racefiets, mountainbike of gravelbike leuk om te doen. Juist die afwisseling houdt mij gemotiveerd. Ik stel mezelf een doel komend jaar met het districtskampioenschap tijdrijden bij de masters, waar ik echt naar toe wil leven. Maar ik kan ook genieten van een fietstochtje van werk naar huis. Dan is het hoofd helemaal leeg en laat ik het werk achter me op het moment dat ik thuis de deur opentrek en tijd met mijn gezin ga doorbrengen.”
Foto's: Tim Buitenhuis (Pridex Media)
