Tjerk Spexgoor | Dutch Masters of MTB | Haarle
De hele winter heb ik uitgekeken naar mijn eerste serieuze krachtmeting van 2018: de Dutch Masters of MTB. Een wedstrijd over 200 kilometer. Zo’n marathon heb ik wel vaker gereden, maar dit belooft iets speciaals te worden. Het is namelijk ijzig koud en het waait hard.
Ik sta opgesteld in mijn startvak. We vertrekken in groepen van 250 deelnemers. Het is -6 graden en er staat een verraderlijke oostenwind. De lampen op mijn Ridley gaan aan. Voor ik het weet schieten de eerste kilometers onder mij door. Ik fiets in een groep van twintig man, die hard doorrijden. Kop over kop. De vlakke, open stukken zijn pittig. Daarna de bossen in, singeltrack. Lekker… Even uit de wind.
Na 45 minuten begint het langzaam licht te worden. Ik heb op mijn Garmin 25 kilometer gereden in iets meer dan een uur. Bidon en slang van de camelbag bevroren, koude vingers, koude tenen… Het gaat fantastisch! Verschillende pauzeplekken komen voorbij, maar veel tijd en zin heb ik niet om te stoppen. Snel iets te eten pakken en weer verder. Wel krijg ik van Mathijn ter Haar, mijn kameraad en persoonlijke verzorger, een nieuwe bidon aangereikt. Ik kan weer even knallen.
De wind neemt toe, het parcours wordt technischer en het blijft koud. Vanaf het 100 kilometerpunt begint het singeltrackdeel. Zowel het technische stuk als de vlakke paden tegen de wind in bevallen mij wel. Gas op die lolly!
125 kilometer. Toch maar eens ‘iets fatsoenlijks’ eten. Na een fijne uitsmijter ham-kaas, twee cola en een droog thermoshirt vervolg ik mijn weg. Tussen kilometer 125 en 150 vlakt het parcours wat af. Slim rijden dus. Als het kan, rijd ik hard door. Verder spaar ik zoveel mogelijk energie. De laatste tijdsmeting, tevens pauzeplaats, ligt op 180 kilometer. Vanaf hier gaat het volle bak richting de finish, en natuurlijk die welverdiende gloeiend hete douche.
In Haarle wachten heel veel mensen, die ons klappend onthalen. Op het podium krijg ik mijn welverdiende Droadnagel (medaille) omgehangen. Ik kijk op mijn Garmin, iets meer dan negen uurtjes op de fiets. Tevreden en voldaan stap ik onder de douche.