Belofte Daan Hoole behaalde op het Europees Kampioenschap tijdrijden in Trento een bronzen medaille. Daarmee was het voor de Zuid-Hollander van SEG Racing eindelijk raak. Na een aantal dichte ereplaatsen stond hij nu in zijn laatste jaar bij de beloften eindelijk op het podium. Dat is ook het doel bij het komende wereldkampioenschap, waar hij met ambities start in zowel de tijdrit als de wegwedstrijd. “Bij het tijdrijden sta je er alleen voor, de druk ligt volledig op jou, maar het is ook altijd je eigen verdienste als je goed presteert.”
“Bij het tijdrijden sta je er alleen voor. De druk ligt bij jou, maar het is ook altijd je eigen verdienste als je goed presteert.”
Met een grote grijns stond Hoole op het podium in Trento, al baalde hij stiekem wel dat hij net naast het zilver greep bij de Europese titelstrijd. ‘’In het begin van het jaar wilde het eigenlijk niet zo lukken met het tijdrijden. Ik werd wat onzeker over de vorm, terwijl ik dit jaar toch graag nog eens vol voor het podium wilde gaan. Maar gelukkig kwam dat goede gevoel in de proloog van de Tour de l’Avenir en kwam ik sowieso heel sterk uit die wedstrijd. Toen wist ik dat ik voor de medailles mee kon doen. Maar het moet die dag natuurlijk wel lukken. Je zag aan de uitslag hoe dicht de top bij elkaar zat. Alleen de winnaar stak er echt bovenuit. Tijdrijden is een mooie, maar ook lastige discipline. Je staat er alleen voor, de druk ligt volledig op jou, maar het is ook altijd je eigen verdienste als je goed presteert. Ik was er niet mee bezig dat ik daar nog een WK-plek moest verdienen door een onderling duel. Ik keek echt naar een topklassering. Word ik daar derde en was Tim van Dijke twee geworden, dan had ik pech gehad. Maar ik ben natuurlijk wel blij dat ik op mijn laatste WK voor beloften nog eens mag proberen voor het podium mee te doen.’’
Parcours voor lange mannen
Het EK was een titelstrijd voor de lange mannen en dat zal wellicht in Vlaanderen niet anders zijn volgende week. ‘’Ik kan op zich best een korte beklimming aan, maar ik heb wel het liefst een vlak parcours, daar zijn de lange en relatief zware mannen in het voordeel. In Trento had men in een bergachtige omgeving best kunnen kiezen voor een ander parcours, maar dat deed men gelukkig niet. Het was een voornamelijk vlakke ronde met drie wat licht oplopende stukken. Bij het WK rijd je op geheel vlak terrein tussen Knokke-Heist en Brugge. Dus dat is zeker weer iets wat mij zal liggen. Maar ik verwacht ook dat je daar met vijf man weer voor de podiumplaatsen gaat strijden en dat je echt in orde moet zijn om een medaille te pakken. Het parcours is daar ook acht kilometer langer. Ik moet met mijn trainer een goed pacing plan maken en goed kijken naar de route, waar ik op de technische punten toch iets van rust kan pakken. Maar ook na zo’n mooi resultaat op het EK voel ik dat er nog ruimte voor verbetering is.’’ Op de wegwedstrijd heeft Hoole zeker ook ambities. ‘’Het is soms een veilige keuze om als lid van dit sterke team voor de sprinters te kiezen, maar het is een parcours waar ik zelf ook zeker kansen heb. Als ik die zie in de finale en ik voel me goed, moet ik niet twijfelen. Het moet bij elke afweging echter wel altijd een goede beslissing voor jezelf én voor het team zijn. Ik wil graag een mooi resultaat neerzetten, maar het kan ook heel dankbaar blijken om te werken voor een ploeggenoot die dan voor de prijzen mee doet.’’
Doorgroeien bij Trek-Segafredo
Voor Daan Hoole is het WK ook de bijna-afsluiter van zijn beloftenperiode. Na vier jaar bij SEG Racing gereden te hebben, gaat hij per 2022 aan de slag als prof bij Trek-Segafredo. Met hem stopt ook het opleidingsteam van SEG aan het einde van het koersjaar. ‘’Voor mij is deze ploeg heel belangrijk geweest. En niet alleen voor mij, als je kijkt hoeveel renners zij naar de profs hebben weten te loodsen. Ik ben hier echt elk jaar beter geworden en ben ook steeds serieuzer met mijn sport bezig gegaan. Dat heeft me uiteindelijk de renner gemaakt, die nu een kans krijgt bij Trek-Segafredo. Als ik mezelf vergelijk met mijn juniorenperiode ben ik nog weer een betere tijdrijder geworden. Maar ik heb wel tijd nodig gehad om op het niveau te komen om echt voor de overwinningen mee te doen. Dat dit nu gelukt is en ik straks prof ben. Het is mijn doel om bij Trek-Segafedo mijn bijdrage te leveren voor het team en hopelijk op termijn ook zelf mooie resultaten neer te zetten. Ook wil ik mijn tijdrit bijhouden en verbeteren met het oog op de kampioenschappen in de toekomst. Op dit moment steken er bij de profs een paar man bovenuit, waaronder de mannen die indrukwekkend hard reden in Trento, maar met wat meer inhoud van de grote koersen zou ik graag op termijn voor de prijzen meedoen bij de profs.’’
