Titels winnen mag nooit gewoon worden, meent bondscoach Hugo Haak. Maar hij betrapte er zich op het afgelopen Europees Kampioenschap in Grenchen ook wel op, dat hij bij de winst op de teamsprint bij de vrouwen – waar voor het eerst gewonnen werd – uitgelatener was dan bij de mannen. ‘’We zeggen altijd dat we het wel moeten vieren, dat het niet gewoon is. En dat is het ook niet. Maar een titel opnieuw behalen is altijd anders dan eindelijk winnen. Maar dat we tijden met ongekend veel succes beleven, dat realiseren we ons absoluut. We hopen die lijn nog lang voort te zetten.’’
‘’De groep is gretig. Je ziet normaal na de Spelen wel eens dat er even een seizoen wat rustiger aan wordt gedaan. Maar daar is bij de grote meerderheid nu geen sprake van.’’
Vier weken rust was er voor de sprintgroep na de succesvolle Olympische Spelen in Tokyo. Daarna volgde een even lang blok met trainingen richting het EK in Grenchen en het WK in Roubaix. Haak proefde nog altijd gretigheid in zijn team nadat het doel van olympische titels winnen behaald was. ‘’We hebben het gehad over deze kampioenschappen en bij vrijwel iedereen was er bereidheid om er vol voor te gaan. Wel op een meer ontspannen wijze, want de druk van de OS was van de ketel. Het was echt gezellig en relaxed in de box op het afgelopen EK. Maar er was geen discussie over deze kampioenschappen. We willen de ‘winning streak’ van titels op een rij graag in stand houden. Dat stond vast, juist vanuit de renners. Pas na dit WK gaat de riem eraf bij de deelnemende sprinters en dan gaan we vanaf januari weer opbouwen richting het volgende baanseizoen.’’ Hij denkt wel dat het ook te maken heeft gehad met de lange periode zonder echte wedstrijden richting de OS. ‘’De groep is gretig. Je ziet normaal na de Spelen wel eens dat er even een seizoen wat rustiger aan wordt gedaan. Maar daar is bij de grote meerderheid nu geen sprake van.’’
Des te pijnlijker vindt Haak het dat hij niet met een complete sprintgroep mag afreizen naar Roubaix. De UCI nam de KNWU kwalijk dat er ten tijde van de coronapandemie niet aan Nations Cup-wedstrijden was meegedaan. Daardoor stond even het hele WK ter discussie voor Nederland, maar uiteindelijk mag men niet op alle onderdelen uitkomen en op de onderdelen waar dispensatie voor was, mag men bij de vrouwen niet met meerdere rensters in actie komen. De teamsprinters bij de vrouwen moeten twee weken na hun behaalde Europese titel met lede ogen toezien hoe andere landen de medailles gaan verdelen op dit onderdeel. ‘’We hebben de groep altijd geïnformeerd over de keuzes die zijn gemaakt en de redenen die daar aan ten grondslag lagen. Dat we het vaak niet verantwoord vonden ten tijde van een pandemie om af te reizen. Terwijl we wel een aantal keren hadden toegeleefd naar zo’n wedstrijd. Ik heb ook het gevoel dat dit de acceptatie nu relatief eenvoudiger maakt, al balen de rensters enorm dat ze nu niet mogen deelnemen aan het WK Teamsprint. Voor het EK gingen we daar al van uit, maar eenmaal in Grenchen werd naar ons gecommuniceerd dat de Europese titel goed zou zijn voor WK-deelname. Dat werd later weersproken en pas de week voor het wereldkampioenschap werd het duidelijk dat we geen tweede renster mogen laten starten op alle onderdelen. Dat betekent dat onze vrouwenafvaardiging heel beperkt is. Dat is in de gehele groep hard aangekomen, ook de mannen waren heel betrokken. Maar we doen er nu niets meer aan en we gaan ervoor zorgen dat we gretig en gefocust starten in Roubaix. Met de achterblijvers in onze gedachten.’’
De ambities zijn onveranderd hoog. ‘’We beginnen bij de mannen op de teamsprint met het doel om opnieuw wereldkampioen te worden. Daarna kunnen we op alle onderdelen bij de mannen voor de medailles meedoen, waarbij we hopen op goud. Bij de vrouwen verwacht ik dat Shanne ook voor het podium kan strijden en eigenlijk geldt dat ook voor Laurine.’’ Haak realiseert zich dat hij met zijn sprinters unieke successen viert op dit moment. ‘’Onze mannen en vrouwen maken elkaar sterker en het einde van dit winnende tijdperk is nog niet in zicht. De Fransen, Duitsers en Britten waren ooit ook succesvol, maar niet in die mate zoals wij dat nu zijn met het winnen van soms alle titels. We zeggen altijd dat we het elke keer wel moeten vieren, dat het niet gewoon is. En dat is het ook niet. Maar een titel opnieuw behalen is altijd anders dan eindelijk winnen. Maar dat we tijden met ongekend veel succes beleven, dat realiseren we ons absoluut. We hopen die lijn nog lang voort te zetten. En na dit WK gaan we even gas terugnemen, ik als coach ook, om even te laten bezinken van voor geweldig jaar we gehad hebben.’’