Wendy van Roosmalen zit al een deel van haar werktijd op de fiets als koerier, maar dat weerhoudt de 27-jarige Utrechtse er niet van om in haar vrije tijd ook de nodige uren in het zadel door te brengen. Ze houdt van lange afstanden en pakt bij voorkeur de wegfiets of gravelbike. Behalve om haar conditie op peil te houden vindt ze fietsen ook prettig voor haar gemoedstoestand.
‘’Fietsen heeft voor mij ook iets meditatiefs.’’
Van Roosmalen is voormalig student humanistiek, maar is op dit moment super op haar plek bij De Fietskoerier Utrecht in haar woonplaats. Ze maakt er de roosters, maakt routes maar zit ook zelf veel op de fiets als koerier. En dat maakt haar niet alleen betrokken, maar ook enthousiast. ‘’Ik denk dat mensen steeds meer in hun eigen bubbel leven, maar in dit werk kom je veel verschillende mensen tegen. Je komt in de kantoren van chique bedrijven, maar je levert ook medicijnen af aan mensen (in achterstandsbuurten) die deze zelf niet komen halen. Mensen die soms onder heel andere omstandigheden moeten leven. Dat laatste geeft mij de kans iets waardevols bij te dragen, iets waar de mensen ook oprecht dankbaar voor zijn. Ik werk al zeven jaar als fietskoerier, maar vind het nog elke dag leuk."
Uit de hand gelopen
Eerder was haar werkfiets het vervoermiddel waar ze de meeste tijd op doorbracht, maar de racefiets kwam daar tijdens de COVID-jaren bij. ‘’Tijdens de tweede lockdown had ik tijd over. De fiets had ik al eens aangeschaft voor een fietsvakantie en die heb ik toen afgestoft. Dat is ondertussen een beetje uit de hand gelopen. Ik vergeet zelf wel eens dat mensen het bijzonder vinden als je echt lange afstanden fietste. Laatst kwam ik bij een collega langs die lekker buiten in het zonnetje zat terwijl ik terugkwam van een tocht van 290 kilometer. Daar kunnen mensen zich dan weinig bij voorstellen. Ik ook niet hoor toen ik ermee startte. Ik vroeg toen iemand een route van ongeveer honderd kilometer te maken, dat leek me al een heel avontuur. Maar dat is nu geen bijzondere afstand meer voor me.’’
Ze fietst bij voorkeur alleen, als afwisseling met het meer sociale van haar werk. ‘’Daar zijn veel leuke collega’s die allemaal ook van fietsen houden. Met één van hen fietst ik wel in mijn vrije tijd, die kan ik ook bij mijn lange ritten goed om me heen hebben. Verder is het best lastig om iemand te vinden die precies hetzelfde tempo kan en wil rijden en ook qua planning is het vaak eenvoudiger om er alleen op uit te trekken. Bovendien brengt het me rust en denk ik veel na onderweg. Fietsen brengt me echt in contact met mezelf. Ook over hoe je reageert op dingen die je meemaakt onderweg, je wordt als het ware gedwongen daar eens wat langer bij stil te staan. Het levert me zelfkennis maar ook zelfvertrouwen op en het besef dat het belangrijk is de relatie met jezelf goed te houden. Fietsen heeft voor mij daarnaast ook iets meditatiefs. Maar het kan je ook simpel wijzen op je gedrag, dan zit ik me te ergeren dat ik weer niet heb gecheckt of ik veerpontjes op mijn route heb, bijvoorbeeld.’’
’Fietsen brengt me echt in contact met mezelf. Ook over hoe je reageert op dingen die je meemaakt onderweg, je wordt als het ware gedwongen daar eens wat langer bij stil te staan.’
Ondertussen fietste Van Roosmalen al veel verder dan in een cirkel om Utrecht. ‘’Toen ik in het begin nog geen fietscomputer had fietste ik gewoon weg en navigeerde ik onderweg dankzij de rood-witte paaltjes van de AWNB. Nu rijd ik met een Garmin, maar komt iets wat minder uit dan gedacht, dan wijzig ik nog wel eens mijn route. Ik keer nu mijn hand niet om voor lange routes, tot wel 300 kilometer aan toe. Van de zonsopkomst op de Lekdijk kan ik nog altijd genieten en ook van gravelen op de Utrechtse heuvelrug of in Drenthe waar mijn moeder woont. Daar rijd ik ook wel eens naar toe vanuit mijn eigen huis en dan heb ik weer 200 kilometer gefietst. Maar ik was onlangs ook in Zeeuws-Vlaanderen, dat was ook genieten. Net als Bloemendaal trouwens. Vanuit Utrecht kun je makkelijk naar verschillende plekken toe fietsen.’’
30.000 kilometer
Ze heeft de Race Around The Netherlands gereden op de cargofiets. ‘’’Nu wil ik ook wel zoiets ondernemen in het buitenland of eventueel een gravel ultra rijden. Als ik denk aan de Race Around The Netherlands en wat voor grote onderneming dat is, vind ik het heel tof dat ik nu het zelfvertrouwen heb dat ik denk dat te kunnen volbrengen.’. Ik ben al gewend aan het in mijn eentje fietsen dat scheelt denk ik wel, omdat je die race nu eenmaal alleen moet rijden. Ik heb de afgelopen tijd 400 tot 450 kilometer per week gereden. Ik wil 30,000 kilometers halen dit jaar. Daar loop ik helaas wel iets op achter, maar dat haal ik vast nog in.’’
