Door olympisch kampioene te worden boekte Anna van der Breggen vorig jaar de zege die bovenaan haar sportieve verlanglijstje stond. Verzadigd is de Zwolse nog lang niet. Ooit wil ze nog wereldkampioen worden. Ook stelde ze zich nieuwe doelen in 2017. Ze wilde goed presteren in nieuwe wedstrijden zoals de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik voor vrouwen en een bergaankomst in La Course by Le Tour. De eerste twee daarvan wist ze al op haar naam te schrijven.
Van der Breggen rijdt in haar nieuwe ploeg zij aan zij met wereldkampioene Amalie Dideriksen, haar voorgangster Lizzie Deignan, Chantal Blaak en Megan Guarnier. “Ik heb er geen moeite mee om mezelf weg te cijferen voor de kansen van een ander. Bij Rabo-Liv hebben we ook een seizoen gehad waarin veel verschillende rensters het konden afmaken. Het geeft soms net zoveel voldoening als jouw werk een ander in winnende positie brengt. Ik kan daar ook oprecht van genieten. Des te meer kun je op andere momenten weer blij zijn met je eigen kansen in de koers. De overstap biedt vooral voordelen, de voordelen van een frisse start maken. Met nieuwe mensen te werken, zaken anders aan te pakken en op nieuw materiaal te gaan rijden. De automatismen even los laten. Ik kijk er naar uit.” Ze had er behoefte aan haar systeem weer te resetten na een stressvol seizoen 2016. Want toen haar olympische optreden in Rio erop zat en Van der Breggen terug in het vliegtuig naar Nederland zat met een gouden medaille van de wegwedstrijd en brons van de tijdrit in haar bagage, merkte ze dat er iets van haar afviel “Je bent een heel jaar bezig met die ene wedstrijd, die zo belangrijk is omdat je maar één keer in de vier jaar de tijd krijgt om er een topprestatie te leveren. Nooit tevoren ben ik zo bezig geweest met één wedstrijd. Als je dat hoofdstuk dan uiteindelijk af kunt sluiten met twee medailles, dan is die missie niet alleen geslaagd, maar ben je ook blij dat je jezelf weer op iets anders kunt richten."
Ook op de mountainbike
En die nieuwe start kwam er ook op een andere discipline in de wielersport. Niet in het veld, zoals ze eerder wel eens kort deed. Nee, Van der Breggen begon het seizoen met een MTB-optreden in de Costa Blanca Bike Race, een wedstrijd die ze won aan de zijde van Margot Moschetti . Het succesvolle Spaanse avontuur had een vervolg moeten krijgen in de Sunshine Cup op Cyprus, maar ziekte gooide roet in het eten. Van der Breggen arriveerde op het eiland in de Middellandse Zee, maar ging niet van start. Een vervolg komt er zeker. “Mijn debuut op de mountainbike is zo goed bevallen, dat ik waar mogelijk nog wel wat MTB-wedstrijden wil toevoegen later in het seizoen. Het is een mooie aanvulling op mijn wegprogramma en tegelijkertijd bijt dit het wegwielrennen niet. Maar bovendien vind ik het heel leuk om te doen. Het is een uitdagende tak van de wielersport, waar ik me graag verder in wil ontwikkelen. Waar het me uiteindelijk brengen zal ? Als ik start, wil ik altijd wel graag winnen. Maar het is nog te vroeg om echt te zeggen welk niveau ik ooit kan halen op de MTB.”
Doelen op de weg
Toch is het vooral het wegseizoen waarop ze haar pijlen richt. “Mijn eerste doelen waren de nieuwe koersen in de Ardennen, de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. Het was heel bijzonder om daar precies op het juiste moment in de vorm te verkeren om te winnen, ondersteund door een zeer sterk team. Later hebben we nog een aankomst van La Course by Le Tour op de Izoard om ons op te verheugen. Al die nieuwe initiatieven liggen me als klimster net even meer en vandaar dat ik ernaar uit kijk. Maar het is bovendien altijd leuk om wedstrijden voor het eerst te gaan rijden. In veel andere koersen weet je ondertussen precies waar je moet opletten, waar de slag kan vallen. Dat ligt nu allemaal open en dat geeft een leuk soort spanning. Waar moet je opletten, waar kun je de wedstrijd naar je toe trekken? Dat is toch geweldig? “ Ook de kampioenschappen zijn weer doelen van Van der Breggen. Natuurlijk het NK in Montferland, maar met name het wereldkampioenschap in Bergen. “Het parcours van de tijdrit op het wereldkampioenschap in Bergen spreekt me aan, maar ik kijk er ook naar uit om straks met de ploeg de wereldtitel in de ploegentijdrit te verdedigen. Deze ploeg heeft een naam op te houden en daar wil ik graag mijn steentje aan bij dragen. Ik startte nog nooit als favoriet op dit onderdeel.. Nu gaan we alleen maar voor goud.”
Tekst: Roy Schriemer
