Het lijkt haar allemaal zo eenvoudig af te gaan. Anna van der Breggen won dit seizoen waar ze wilde winnen. In de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en afgelopen week ook in de Giro Rosa. "Het ziet er vast allemaal heel eenvoudig uit, maar geloof me, ik heb goed afgezien om deze overwinning in de wacht te slepen", laat ze vanuit Napels weten.
"Dit was echt een zwaar bevochten overwinning. De concurrentie heeft me alle dagen uitgedaagd, tot op de laatste klim zondag in deze ronde. Bovendien speelde de hitte een rol, twee ritten van circa 140 kilometer werden daardoor echt een uitputtingsslag. Wel is het zo dat ons strategische plan voor deze ronde klopte. We hebben dit echt als team gedaan. Ik was degene die op de beklimmingen de aanvallen moest pareren, maar de ploeg was verder altijd in mijn buurt. Mijn ploeggenoten hielden me scherp om voorin te blijven koersen, maar waren ook heel gemotiveerd om elke dag die trui te verdedigen. Hun enthousiasme en toewijding maakte dat ik ook echt niet wilde verzaken. Voor ons allemaal moest ik die roze trui vasthouden tot op het eindpodium."
Trui verdedigen
Nadat Boels-Dolmans de ploegentijdrit won, kwam de olympisch kampioene op de tweede dag in het roze. Op dag vier pleegde ze met haar team en enkele andere ploegen een coup door in een relatief rustige etappe enkele concurrentes twee minuten achterstand te bezorgen in een waaieretappe. "Zeker nadat we Annemiek van Vleuten op achterstand hadden gezet op de vierde dag, konden we de trui verdedigen. Het routeschema leende zich goed voor zo’n scenario. Hoewel er veel beklimmingen waren, misten we de lange klimmen waarin grote verschillen gemaakt konden worden. Dan is een ploeg om je heen heel belangrijk. We hebben met Boels-Dolmans een sterk team, waarin we verschillen konden maken, maar ze vervolgens ook konden vasthouden."
Zege vieren met pizza
Van der Breggen vierde haar zege door een pizza te eten in Napels. Haar ouders waren afgereisd om haar tweede eindzege in de belangrijkste vrouwenronde te komen meevieren. Verder verwacht ze geen grootste huldiging, zoals haar overkwam nadat ze in Rio olympisch kampioene geworden was. Ze verwacht niet dat haar woonplaats Zwolle roze kleurt, zoals in Maastricht gebeurde toen Dumoulin gehuldigd werd na zijn zege. "Deze zege telt voor mij en ook in het vrouwenpeloton, dat is genoeg voor mij", aldus de renster die met het EK in Herning - waar ze haar wegtitel verdedigt - begin augustus een belangrijk volgend doel heeft. Daarna gaat haar vizier op het WK in Oslo eind september. "We zullen zien of dat ook succes oplevert. Daar ga ik uiteraard hard mijn best voor doen. Maar ook als het daar niet lukt om succesvol te zijn, kan ik heel tevreden terug kijken op dit seizoen."
