Als we het afgelopen jaar bekijken kunnen we niet anders concluderen dan dat 'we' het heel goed hebben gedaan. De resultaten spreken voor zich. Het aantal Nederlanders in een regenboogtrui is haast niet meer te tellen. Ik bedoel dan wel degenen die de trui echt verdiend hebben, en niet degenen die de trui in de winkel halen.
In de tijdrit op de weg heeft Nederland laten zien internationaal veel in huis te hebben. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen was het Oranje boven. Je kent de namen: Tom Dumoulin en Annemiek van Vleuten. Dumoulin pakte daarnaast ook als eerste Nederlander de eindwinst in de Giro. Van Vleuten was iets bescheidener, maar werd toch prachtig derde in de Giro Rosa, de variant voor de dames. Uiteraard was er wel een Nederlandse eindwinnares, deze keer Anna van der Breggen, die al voor de tweede keer won. Heb je ook zo genoten van de discussie of Dumoulin nou terecht de eerste winnaar van de Giro werd genoemd, omdat enkele Nederlandse dames hem al voor waren gegaan als winnares van de dameseditie? Het tekent een beetje de luxe positie waarin we ons tegenwoordig bevinden.
Een heel goed moment
Deze prestaties komen op een heel goed moment, want binnenkort vinden er maar liefst twee wereldkampioenschappen plaats in Nederland. Begin februari het WK Veldrijden in Valkenburg en nauwelijks vier weken later, eind februari, het WK Baanwielrennen in Apeldoorn.
Over het WK Baanwielrennen gesproken: degene die toen, in 2011, garant stond voor het kippenvelmoment - Marianne Vos - zal er waarschijnlijk niet bij zijn. Haar overwinning op de scratch staat op ieders netvlies gebrand. Gedragen door het publiek, in een golf van geluid, op weg naar de finish, en de zoveelste regenboogtrui. Apeldoorn werd nooit meer hetzelfde.
Wellicht is nu de kans op een Nederlandse overwinning bij het veldrijden groter dan een overwinning op de baan, maar in beide disciplines zullen zeker Nederlandse medailles worden behaald, daar kunnen we toch wel van uitgaan.
Waarin een groot land klein kan zijn.
Nog meer WK's
Toch zijn er nog meer WK’s in Apeldoorn geweest, en dan heb ik het niet over het WK Veldrijden van 1971, maar over het WK Para-cycling van 2015. Een WK met ook successen voor Nederland. Onlangs is bekend geworden dat Apeldoorn zich opnieuw kan gaan opmaken voor een WK Para-cycling, en wel in 2019. Het is te hopen dat de Nederlandse afvaardiging zich dan weer van haar beste kant laat zien en dat het aantal Nederlandse deelnemers dan groot is.
Erik Nieswaag, jurylid en wielerliefhebber
