Tom Dumoulin is vierde geworden in de wegwedstrijd op het WK wielrennen in Innsbruck. De vice-wereldkampioen tijdrijden sprintte met drie anderen om de ereprijzen. Alejandro Valverde won de sprint en werd zo wereldkampioen in Oostenrijk. Nederland werd voor het tweede jaar op rij gehuldigd als winnaar van het landenklassement. De KNWU-selecties waren immers goed voor wereldtitels bij de junior-vrouwen (Rozemarijn Ammerlaan, tijdrit) en de elite-vrouwen met Annemiek van Vleuten (tijdrit) en Anna van der Breggen (wegrit). Verder behaalde ons land ook nog twee zilveren en een bronzen plak van maandag tot en met zondag.
Op de slotdag was Dumoulin dicht bij een nieuwe medaille voor de succesvolle Nederlandse equipe. Bondscoach Thorwald Veneberg stond met de bokaal van landenwinnaar in zijn hand toch ook te balen. "Natuurlijk, als je er zo dichtbij bent hoop je op meer. Maar ik denk dat Tom niets verkeerd heeft gedaan. We waren als land sterk in de breedte, maar hadden besloten geen kruit te verschieten voordat de echte finale kwam. Wout Poels viel af als mogelijke troef, maar Bauke Mollema en Tom Dumoulin konden zich tot het laatst handhaven. Tom zei onderweg wel dat hij zich niet super voelde, maar ik denk dat dat voor veruit de meesten in de wedstrijd gold. Ontzettend knap dat hij weet aan te sluiten bij de besten. Je weet dat je Alejandro Valverde niet verslaat in de sprint, maar tegen de andere twee maakte hij in principe kans. Maar hij had niets meer over."
"Ontzettend knap dat hij weet aan te sluiten bij de besten."
Dumoulin kon op de steile slotklim - de Höle - de pure klimmers Valverde, Woods en Bardet niet volgen. Maar de Limburger beperkte de schade en sloot in de laatste 1,5 kilometer weer aan. De nummer vier van dit WK was teleurgesteld, maar ook realistisch. "Het was mijn beste eendagswedstrijd ooit. Op zich ging die slotklim goed, maar er waren er drie beter toen we naar boven reden. Ik kon nog wel aansluiten en dan hoop je wel op een medaille. Ik liet een gaatje en dacht vroeg te gaan, maar Valverde was heel scherp vandaag en reageerde direct. In de sprint zat ik er vervolgens helemaal doorheen. Natuurlijk is het jammer dat je net niet op het podium staat, maar meer zat er vandaag niet meer in. Ik had niets meer over, ik had ook veel gegeven in de achtervolging natuurlijk."
"Het was mijn beste eendagswedstrijd ooit."
Eindbalans
Veneberg maakte een tevreden eindbalans op in Innsbruck. "We hebben van de jongeren hoopvolle zaken gezien, met de wereldtitel van Rozemarijn Ammerlaan voorop. Verder hebben we dit seizoen en ook op dit WK potentieel gezien van onze talenten. Dat gold ook voor Sam Oomen en Antwan Tolhoek in de wedstrijd voor de mannen vandaag. Dat geeft allemaal perspectief voor de toekomst. Maar het zijn de elite-categorieën waarin we willen oogsten en dat is gelukt met twee wereldtitels en medailles op drie onderdelen. Natuurlijk hadden we graag de kers op de taart gezien, maar meer zat er vandaag niet in."
Foto's: Cor Vos
