Lorena Wiebes is in Minsk winnares geworden van de wegwedstrijd van de European Games. De renster uit Mijdrecht rondde het teamspel van de Nederlandse ploeg af in de sprint van een uitgedund peloton. In haar spoor kwam Marianne Vos als tweede over de streep.
"We startten weer als favorieten en hebben die rol weten waar te maken. Een betere afloop had ik me niet kunnen wensen.”
Een trio beheerste de wedstrijd, maar onder impuls van de Nederlandse ploeg werden deze vluchters in de slotronde ingerekend. Bondscoach Loes Gunnewijk zag vervolgens de wedstrijd volgens het geplande scenario verlopen. “We wilden zeker al eerder de koers hard maken, maar door de andere landen werd er afwachtend gereden en erg naar ons gekeken. Anna van der Breggen zou nog een keer aanvallen op de laatste kasseienklim. Ze kwam daar niet weg, maar wist het peloton wel uit te dunnen en de organisatie bij andere landen in de war te sturen. We hadden vooraf Lorena Wiebes voor de sprint aangewezen en die maakt het af. We startten weer als favorieten en hebben die rol weten waar te maken. Een betere afloop had ik me niet kunnen wensen.”
Winnares Lorena Wiebes was uiteraard erg blij met haar overwinning in Minsk. “Er ligt natuurlijk toch druk op je schouders als je het af moet ronden namens een sterke Nederlandse ploeg. Ook ik had het lastig toen Anna van der Breggen aan de boom schudde, maar kon gelukkig volgen. In de sprint zat ik in het wiel van de Italiaanse ploeg en zo werd ik gelanceerd voor de sprint. Gelukkig hadden we Marianne Vos nog achter de hand voor het geval het me niet lukken zou. Maar ik kon het afronden en zo een mooie zege aan mijn palmares toevoegen. Dit is een zege die vertrouwen geeft, ook richting het Nederlands kampioenschap in Ede van volgende week. Je zoekt als sprintster toch altijd naar bevestiging.”
Marianne Vos won zilver en was daar eveneens zeer content mee. “In dit geval kan ik inderdaad prima leven met zilver, omdat Lorena het hier prachtig af weet te ronden namens onze selectie. Het plan was om het wiel van Lorena te beschermen, zodat er geen enkele concurrente van haar snelheid zou kunnen profiteren. Die plek kon ik tot op de finish volhouden en zo werden we op fantastische wijze één en twee. Maar het is zeker ook een teamprestatie. Wij hebben als Nederland onze verantwoordelijkheid genomen in de wedstrijd en het zelf weten af te maken. Beter kon het eigenlijk niet gaan.”
