Bauke Mollema reed dit jaar de Giro d’Italia en de Tour de France. Via de Canadese WorldTour-wedstrijden reed hij zich in vorm voor een volgend doel op zijn koerskalender: de WK op de weg in Yorkshire. Bondscoach Koos Moerenhout selecteerde hem voor zowel de wegwedstrijd als de Team Relay. Op dat laatste onderdeel werd hij vorige maand Europees kampioen met de Nederlandse ploeg. “Ik denk dat we weer één van de favorieten zijn op de Team Relay.”
Ik kijk uit naar de wedstrijd. Het blijft altijd speciaal om het oranje aan te trekken en voor je land in actie te komen.”
Na de Tour de France trok Mollema met zijn gezin door Nederland. Overdag was er tijd voor vrouw en kinderen, ’s avonds reed hij menig na-Tourcriterium. Een start op het Europees Kampioenschap Team Relay was de eerste echte sportieve uitdaging van de tweede helft van het seizoen en een succesvolle. Mollema stond na afloop samen met Ramon Sinkeldam, Koen Bouwman, Amy Pieters, Floortje Mackaij en Riejanne Markus met een gouden medaille om zijn nek als nieuwe kampioen in kaasstad Alkmaar. En trok voor het eerst in zijn leven een kampioenstrui aan. “Ik denk dat ik hiervoor een keer districtskampioen ben geworden ,maar verder won ik nooit een kampioenschap. En voor dat DK kreeg je geen trui” zei hij duidelijk in zijn nopjes in Alkmaar.
Enthousiast voor de Team Relay
Het enthousiasme voor deze nieuwe discipline bleef. En toen de vraag kwam of hij ook op het wereldkampioenschap wilde starten op de Team Relay kreeg de bondscoach een volmondig ja te horen. “Het is een supermooi onderdeel. Het was in Alkmaar voor eigen publiek, mijn familie stond langs de kant en toen wonnen we ook nog. Maar buiten dat: ik houd van ploegentijdritten rijden, dat onderdeel ligt me goed. Toch is dit wel heel anders dan wanneer je met zes of acht man van je ploeg in actie komt. Je rijdt immers maar met drie tegelijk en moet er extra goed op letten dat je de wedstrijd zo indeelt dat je de derde man niet of niet te vroeg verliest. Je moet echt meer rekening met elkaar houden.” Ambities zijn er zeker ook. “Op het Europees Kampioenschap was het uiteindelijk nog best close – de Duitsers eindigden vlak achter ons – en we zullen moeten afwachten welke andere sterke landen zich in de strijd gaan mengen. Ook als je de namen van de concurrentie kent, is het moeilijk in te schatten hoe ze het als team gaan doen. We hebben in Nederland natuurlijk in de breedte een sterke groep bij zowel de mannen als de vrouwen. Ik denk dat we weer één van de favorieten zijn op de Team Relay, maar je moet geen pech tegenkomen. Het zou heel mooi zijn om de regenboogtrui te veroveren.”
Een week later treedt Mollema ook in de wegwedstrijd aan. “Ik denk dat we op dit parcours met Mathieu van der Poel een topfavoriet in huis hebben. Dat is voor het eerst in jaren dat we zo’n uitgesproken favoriet hebben. In het begin werd er gedacht dat het misschien ook een parcours voor sprinters was, maar nu hoor je toch steeds vaker dat het best een zwaar parcours is. Ik hoop dat ik in de finale een rol kan spelen. Ik houd meer van lange beklimmingen, maar reed toch ook een aantal keren top 10 in de Amstel Gold Race. De afstand, de zwaarte van de koers en misschien ook het weer gaan er een slijtageslag van maken, verwacht ik. Het is belangrijk om zoveel mogelijk mannen van voren te houden. Het zal een meer open koers worden in vergelijking met vorig jaar in Innsbruck, een wedstrijd met meer kanshebbers ook. Hier kunnen de mannen uit de voeten die korte, explosieve klimmen aan kunnen, maar het is ook voor de punchers en sprinters als Trentin en Sagan zullen ook goed zijn. Ik kijk uit naar de wedstrijd. Het blijft altijd speciaal om het oranje aan te trekken en voor je land in actie te komen. Zeker als mogelijk de titel op het spel staat.”
