Laurine van Riessen stapte twee jaar voor de Olympische Spelen over van de schaats naar de baanfiets. De Zuid-Hollandse zag die keuze beloond met selectie voor Rio. Een medaille leverde die nominatie niet op, maar ze vond genoeg aanknopingspunten om door te willen op de piste. En dus werden de wedstrijdschaatsen definitief opgeborgen voor een toekomst als baansprintster. Dat doet Van Riessen deels in de Nederlandse baanselectie, maar dankzij haar team Matrix kan ze ook een eigen startplek krijgen tijdens wereldbekers. “Ik wil op alle denkbare vlakken verbeteren als sprintster, daar heb ik onder meer veel wedstrijden voor nodig.”
Ze is de eerste die een eigen UCI-team wist te vinden in de baanselectie. Het contact met Matrix kwam afgelopen jaar tot stand. “Voor de Spelen wist ik nog niet of ik ging fietsen of schaatsen na Rio. Maar ik kende het bedrijf Matrix al. Ze hebben me gesponsord toen ik bij Activia en later bij Lotto-Jumbo schaatste. Vorig jaar kwam ik opnieuw met hen in contact. Ik wist dat dit bedrijf in Engeland een baanteam ondersteunde. Uiteindelijk zijn we met alle partijen om tafel gaan zitten toen ik na Rio besloot dat mijn toekomst op de wielerbaan lag. Team en sponsor waren enthousiast over mijn plannen, hun visie sprak mij weer aan. Zo was de samenwerking geboren.” Ze ziet een toegevoegde waarde in de sponsoring van Matrix. “De bond heeft het tot nog toe best goed gedaan in de begeleiding. Maar ik ga met de samenwerking voor extra rendement. Ik kan meer wedstrijden rijden, dat is één. En we kunnen samen nog eens kritisch naar gebruik van materiaal, mijn houding op de fiets en dergelijke zaken kijken. Bovendien kan men extra faciliteiten bieden. Als ik meer wedstrijden wil rijden of een extra trainingskamp wil beleggen, zorgen zij dat ik dat kan doen. Het team vond het gaaf om met een sprinter in zee te gaan, omdat ze die hiervoor nog niet hadden. Ik ben ook de eerste buitenlandse. Dat maakt het ook bijzonder.“
‘Nu kiezen’
Van Riessen putte veel vertrouwen uit haar optreden in Rio. “Ik was goed in vorm op de Spelen. Maar ik wist vooraf ook dat het heel moeilijk zou worden een korte klassering te realiseren op de sprint en de keirin. Simpelweg omdat ik ervaring mis op die onderdelen. De teamsprint ging heel goed, maar daar vielen we ook buiten de medailles. Toen besloot ik nu voor één sport te kiezen en niet voor twee. Én schaatsen én fietsen, dat geeft net niets. Ik heb nu mee gemaakt dat ik in Rio net niet goed genoeg was om voor de medailles mee te doen, dat wil ik niet nog een keer. Daarom heb ik er nu voor gekozen vier jaar lang voor het baanwielrennen te investeren. Ik moet in alles een beetje beter worden. Belangrijk is het om meer wedstrijdervaring op doen. Het grote verschil met het schaatsen is immers dat je daar dat hele tactische spel niet hebt. Als je vier jaar lang alles aan pakt, mentaal en fysiek, moet ik nog veel verder kunnen komen. Om zo goed mogelijk voorbereid naar de volgende Spelen te gaan.”
Samen met de KNWU
Toch wil Van Riessen benadrukken zich niet haar eigen plan te trekken, zo trainde ze in de aanloop naar het WK samen met de sprintselectie van de KNWU. De onderlinge concurrentie in Nederland wordt steeds heviger en dat vind ze goed. “Ik denk dat je elkaar altijd beter kunt maken. Als je een ander harder ziet rijden in de training, weet je: ‘ ik moet ook harder’. Dat heeft bijvoorbeeld het niveau van het schaatsen zo omhoog getrokken. Het liefst word je als sporter voor alle wedstrijden geselecteerd, maar ik vind het wel gewoon goed als je ervoor moet strijden.” Maar dan wel met een escape-mogelijkheid. “Als de plannen van Matrix goed gekeurd worden, mag ik bij wereldbekers aan de start staan voor Matrix en rijd ik het WK voor de bond. Er zijn beperkte plekken bij World Cups. Soms mag er maar één per land op de keirin rijden. Zeker als je met 5, 6 dames bent, wordt het dan lastig om te kunnen rijden wat je wilt. Om beter te worden moet ik wel wedstrijden rijden. En als ik voor Matrix rijd, kan een ander voor Nederland uit komen. Dat is ook winst.”
