Chantal van den Broek-Blaak is er zelf niet zo mee bezig dat ze haar laatste wereldkampioenschap op de weg rijdt. Daarvoor leeft ze te ambitieus naar deze titelstrijd toe. De Zuid-Hollandse uit de formatie SD Worx is wel blij dat die laatste WK-deelname in Vlaanderen wordt verreden. Daar waar ze graag rijdt en al vele successen boekte, zoals in de Ronde van Vlaanderen en de Omloop het Nieuwsblad. Ze verwacht een zwaar WK en hoopt op een Nederlandse winnares.
‘’We zijn profs, goud voor oranje staat altijd voorop.’’
Ze weet als geen ander hoe bijzonder het is om een wereldkampioenschap te rijden te midden van zo’n sterke groep landgenoten, maar ook hoe het is om dan na afloop als winnares gehuldigd te worden. Het gebeurde haar in het Noorse Bergen in 2017. ‘’Vooral aan het dragen van die regenboogtrui bewaar ik mooie herinneringen. Ik heb nog nooit nagedacht over een top 10 van mooiste ervaringen, maar ik denk dan toch dat het rijden en winnen als wereldkampioene het meest speciaal is geweest. Op de dag zelf ben je met je koers bezig, ben je dolblij dat je hebt gewonnen, maar is het toch ook ‘gewoon’ een wedstrijd en een finishstreep waar je als eerste overheen rijdt. Daarna komen de blijdschap en de trots en die voel je door die trui een jaar lang. Ik heb misschien ook het geluk gehad dat de trui nooit een vloek is geweest voor me. Ik heb perfect kunnen rijden en winnen in het seizoen 2018. Ik voelde me geweldig eerlijk gezegd.’’
Rijden als profs
Toen Blaak een tweede keer ten aanval trok op dat bewuste WK in Noorwegen, sloten de oranje gelederen achter haar zich. ‘’Ik heb nu al vaak mee mogen maken dat we het spel perfect uit konden spelen. We kunnen allemaal winnen, dat geldt straks in Vlaanderen ook. Komt er dan iemand in de gelegenheid om het af te maken, dan gaan we daar voluit voor. We zijn profs, goud voor oranje staat altijd voorop. Daar rijd je nooit doorheen. Dan telt het niet dat je normaal geen ploeggenoten bent, we rijden voor succes voor Nederland. Dat deden ze voor mij in Bergen, we deden het voor Annemiek van Vleuten in Yorkshire, voor Anna van der Breggen in Innsbruck en Imola en onlangs nog voor Ellen van Dijk op het EK in Trento. De afgelopen vier jaar is het telkens gelukt dat af te maken op een wereldkampioenschap. Dat is nu ook weer het grote doel en die ambitie kunnen we ook hebben. In een harde wedstrijd zullen we altijd goed tot ons recht komen en hebben we meer ijzers in het vuur dan wie dan ook. Het kan ook een keer mis gaan, maar we gaan er wel alles weer aan doen om dat doel te realiseren. En weten heel goed hoe we dat spel moeten spelen. Of ik zelf die titel weer wil winnen? Natuurlijk, graag zelfs. Maar we gaan zien hoe de wedstrijd zich ontvouwt. Het zou heel speciaal zijn mijn laatste voorjaar (Van den Broek-Blaak rijdt nog een half seizoen in 2022, red.) die trui nog eens te mogen dragen. Aan de andere kant voel ik in deze fase van mijn loopbaan ook geen druk meer dat ik nog een keer moét winnen.’’
Selectief parcours
De Zuid-Hollandse heeft vertrouwen dat ze een hoofdrol kan spelen rond Leuven, waar de wegwedstrijden eindigen. ‘’Op het EK in Trento had ik een mindere dag, maar ik had er toen ook een aantal zware trainingen op zitten. In de zomer ben ik op hoogtestage geweest om goed te zijn richting het najaar, waarin dit WK en Parijs-Roubaix grote doelen voor me zijn. In de Simac Ladies Tour kreeg ik de bevestiging dat ik goed gewerkt had. Dat geeft me veel vertrouwen.’’ Ze ging het parcours al bekijken. ‘’Eenmaal in Leuven aangekomen kende ik de eerste lus eigenlijk niet. Het was goed om dat even met eigen ogen te bekijken. Het andere deel kende ik wel van de Brabantse Pijl. Al met al is het een slopend parcours. De afstand, de keienklimmetjes en dat gecombineerd met een harde finale. Het zal tot een afvalkoers leiden, waarin steeds minder renster van voren over blijven. Het ligt me, maar ook voor mij geldt dat ik die dag héél goed moet zijn om aanspraak te kunnen maken op de zege.’’
