Wielrennen zit ook bij juryleden in de familie. Waar de een zelf jaren heeft gefietst, keek de ander naar wedstrijdjes van haar neefje. Juryleden Kevin Gelens en Colinda Vergouwen geven een inkijkje in hun jurycarrière.
Via zijn vader kwam Kevin Gelens in aanraking met het jurywerk. "Wielrennen zit bij ons in de familie", vertelt de Zuid-Hollander. “Tot mijn 18e fietste ik zelf bij DRC de Mol, maar daarvoor mocht ik als klein mannetje al met mijn vader mee naar wedstrijden. Ik mocht soms al mee schrijven en dat vond ik superleuk. Toen ik stopte met fietsen ben ik de jurycursus niveau 2 gaan volgen."
Bij Colinda Vergouwen was het ook een familielid wie haar ‘overhaalde’. "Toen mijn neefje Roan een aantal jaar geleden een nieuwsbrief van de KNWU ontving - waarin stond dat er nieuwe juryleden gezocht werden - zei hij letterlijk: 'Jij komt toch altijd kijken? Dan kan je net zo goed jurylid worden!'"
“Ik mocht soms al mee schrijven en dat vond ik superleuk.”
Een toegankelijke wereld
Dat was het begin van een mooie wisselwerking tussen liefhebbers en de sport. "Wielrennen is zo toegankelijk", geeft Colinda aan. "De afstand tot de renners is klein, helemaal als je het vergelijkt met bijvoorbeeld voetbal. Naast de wedstrijd zelf heerst er toch altijd een soort gemoedelijkheid. Er is altijd wel tijd voor een praatje met toeschouwers, organisatoren en collega juryleden." Kevin is het hier mee eens: "Toen ik stopte met wielrennen was de keuze om jurylid te worden snel gemaakt. Ik wilde verbonden blijven bij deze mooie sport."
Functies en diversiteit
Afhankelijk van de rol die een jurylid tijdens een wedstrijd heeft krijgt hij of zij verschillende taken toegewezen. "Geen wedstrijd is hetzelfde", begint Kevin. "Omdat je verschillende functies binnen het juryteam bekleedt, voer je ook verschillende taken uit. Zo kan het zijn dat ik de ene keer de licenties moet controleren en de andere keer tijdens de wedstrijd de controle heb in de karavaan."
Colinda vult aan: "Als wedstrijdleidster neem ik meestal twee weken voorafgaand aan de wedstrijd al contact op met de organisatie om te bespreken of er nog bijzonderheden of knelpunten zijn. Ik maak overzichten, we houden (ploegleiders)vergaderingen en meetings met de politie. En dan is de wedstrijd zelf nog niet eens begonnen. Dan houd je de koers in de gaten, zie je toe op het verloop en stuur je bij waar nodig." Ook na afloop zit de taak van juryleden er nog niet op. "Dan is de uitslag uiteraard belangrijk, maar ook de evaluatie mag niet vergeten worden."
“Als wedstrijdleidster neem ik meestal twee weken voorafgaand aan de wedstrijd al contact op met de organisatie.”
Blijven leren
Beide juryleden zitten weliswaar al enige tijd in het vak, maar uitgeleerd zijn ze nog niet. De opleiding 'Road Elite National Commissaire' (ENC) is een logische stap in hun jurycarrière. Colinda: "Mijn huidige doel is om straks in Nederland op het hoogste niveau wedstrijdleidster te kunnen zijn. Daar was deze opleiding een mooie stap voor." Samen met 22 studenten/juryleden uit de hele wereld (o.a. Nigeria, Nieuw-Zeeland, Rusland en Italië) volgden de twee Nederlandse juryleden deze opleiding.
"De mooiste vraag ging over een aantal kamelen die de weg overstaken.”
"Het bleek al snel dat de wedstrijden overal toch iets anders georganiseerd worden. Wij hebben veel wedstrijden en dus meer ervaring, maar ik heb veel geleerd over de UCI-reglementen, hoe je klassementen maakt, waar een tijdritstart aan moet voldoen en hoe je omgaat met diverse situaties." Kevin: "In mijn korte jury carrière heb ik nog weinig te maken gehad met het berekenen van klassementen. Dat was wel echt een eye opener voor mij. Maar ook de controle van het materiaal bij een tijdrit. Dit was niet geheel nieuw, maar je leert hier wel écht van de docenten die een bak aan ervaring hebben."
De volgende stap(pen)
Inmiddels hebben Kevin en Colinda de opleiding Road Elite National Commissaire afgerond en zijn ze regelmatig te vinden in de koers. "Ik ben de opleiding gaan volgen omdat ik in een later stadium toch wel graag de stap wil maken richting de UCI", aldus Kevin. "Het lijkt mij supertof om ook in het buitenland wedstrijden te mogen begeleiden en zo weer nieuwe dingen te leren. Maar daarvoor moet ik eerst nog wel wat ervaring opdoen."
Ook Colinda ziet het buitenland wel zitten, maar heeft nog een ander doel. "De komende vier jaar wil ik vooral wedstrijdervaring opdoen in Nederland. Er staan immers nog genoeg leuke wedstrijden op mijn ‘lijstje’. Maar uiteraard hoop ik ook over een paar jaar (zeg 2024?) de internationale cursus te mogen doen, zodat ik eens in het buitenland kan jureren. Daarnaast zou ik het leuk vinden als ik jonge juryleden kan inspireren om ook te starten met een jury opleiding en hen op weg te helpen. Dat samen is de droom."
“Er staan immers nog genoeg leuke wedstrijden op mijn ‘lijstje’.”
