We kennen ze allemaal, in het echt of via Strava, de mensen die in vergelijking met de rest van de fietsliefhebbers wekelijks wel héél veel kilometers maken. Zoals Maks Groeneveld die steeds meer tijd op de fiets inplant en zelfs besloot haar studie op een laag pitje te zetten om meer met haar passie bezig te kunnen zijn. Met name het gravelrijden geeft haar heel veel voldoening.
‘’Een ritje op de fiets geeft me heel vaak het gevoel van een weekendje weg. Ik kan echt niet meer zonder’’
De wielerbacil heeft de 24-jarige Groeneveld stevig in het nekvel gegrepen. Zeker sinds ze enkele jaren geleden in haar nieuwe woonplaats Gouda geen fijne sportschool kon vinden. Toen besloot ze namelijk meer en meer de fiets te pakken als ze even wat sportieve uitdaging zocht. Van een jonge vrouw die druk was met haar studie sociaal werk en de bijbehorende stages is ze inmiddels een persoon geworden die het liefst zoveel mogelijk op de fiets zit. En die ook in haar dagelijks leven omringd wordt door frames, wielen en alle andere denkbare fietsaccessoires door haar baan in een fietsenzaak, waar ze zich over marketing en de website ontfermd heeft. En op Instagram deelt ze wat ze allemaal als actieve fietser meemaakt. ‘’Veel mensen vragen me of het wel zo handig is wat ik doe, door mijn studie sociaal werk op de lange baan te schuiven. Afstuderen wil ik nog wel hoor, maar het voelt heel goed om nu iets anders te doen waar je energie van krijgt. Ik ben aan het ontdekken wie ik ben nu, dit is een grote maar eerste stap op een pad waarvan we gaan kijken waar het me brengt.’’
Fiets als verbinder
Ook vindt ze de fiets een echte sociale verbinder. ‘’Dit is echt een levensstijl die mensen samen brengt door de social rides en zeker in de gravelscene waar je zoveel verschillende mensen treft van alle leeftijden en alle beroepen. Mannen en vrouwen die je anders nooit zou spreken, maar die gezamenlijk de passie van het fietsen ervaren en net als mij genieten van de vrijheid om te gaan en te staan waar je wilt. In het begin fietste ik veel alleen, maar ik kwam door Instagram steeds meer in contact met andere mensen die fietsen en na een tijdje ken je onwijs veel mensen waar je mee op kunt trekken. Het is niet zo dat er geen dagen meer zijn waarop ik niet fiets, maar dan geniet ik ervan om plannen te maken of aan het werk te zijn waar ik ook met fietsen ben omringd. Met fietsen kan ik echt mijn hoofd leeg maken. Een ritje op de fiets geeft me heel vaak het gevoel van een weekendje weg. Door het fietsen kan ik mezelf bovendien telkens nieuwe doelen stellen. Zo wil ik graag langere ritten gaan maken. Maar dat gaat eigenlijk haast vanzelf vanwege de uren die ik maak op de fiets, ik hoef er niet gericht voor te trainen of een strak schema te volgen. Het is gewoon tof om te merken dat je lijf steeds meer aan kan.’’
"Regelmatig op Insta kijken naar wat andere mensen doen, daar komen vanzelf weer nieuwe doelen uit voort"
Niet gravelen in Gouda
Als liefhebster van gravelritten heeft Groeneveld het in Gouda niet getroffen, vindt ze zelf. ‘’Ik vind het heerlijk om door de bossen te rijden, zeker sinds ik ook een gravelfiets heb, maar daar komt het door de week dan minder van. Als het even kan vertrek ik naar de Utrechtse heuvelrug of naar de Veluwe om daar onverhard te gaan fietsen. Echte voorbeelden binnen de gravelscene heb ik niet, ik ben nooit zo van het opkijken naar idolen geweest, het zijn juist de mensen om me heen die me inspireren nieuwe dingen uit te proberen. Een vriendin van me gaat de ultra graveltocht Badlands in Spanje rijden, dat is iets waar ik dan ook over ga nadenken voor de verdere toekomst. Verhalen en ervaringen horen, regelmatig op Insta kijken naar wat andere mensen doen, daar komen vanzelf weer nieuwe doelen uit voort. Alleen fietsen vind ik ook nog altijd leuk om te doen, maar het is zeker zeer inspirerend om er met anderen op uit te trekken.’’
Haar doel op Strava is 160 kilometer in de week te rijden en dat lukt haar meestal met gemak. En nu de dagen lengen, vind ze de 200 kilometer ook niet zo’n verre grens meer. ‘’Maar er zijn ook weken dat ik ga bikepacken in Duitsland of Denemarken en dan haal ik de 400 a 500 kilometer wel. De ambitie om echt wedstrijden te rijden heb ik niet zozeer, maar het lijkt me wel heel tof om meer en meer gravel ultraritten te gaan doen. Dit jaar doe ik Flatlands 300, maar als het aan mij ligt, is dat nog maar het begin.’’
Foto's: Maks Groeneveld
Tekst: Roy Schriemer
