Niek Kimmann maakte onlangs bekend de overstap te hebben gemaakt van Papendal naar het UCI complex in Zwitserland. De Nederlander was de afgelopen jaren het boegbeeld van de Nederlandse selectie. Met deze overstap hoopt hij een nieuwe stap in zijn carrière te zetten.
“Als topsporter heb je een houdbaarheidsdatum en kun je dit niet eeuwig blijven doen."
Kimmann wist de afgelopen jaren meerdere prijzen te winnen. In 2014 werd hij wereldkampioen bij de Junioren en het jaar daarop, won hij die titel als eerstejaars bij de Elite. Tevens won de Nederlander zijn eerste wereldbeker dat jaar, op zijn thuisbaan Papendal. Vorig seizoen wist Kimmann zes van de tien wereldbekers op zijn naam te zetten. Dat hij een grote naam is binnen de BMX, staat buiten kijf. Met alle successen de afgelopen jaren en zijn vaste waarde binnen de selectie, vraag je je dan ook af, van waar deze switch? Waarom zou je een veilige omgeving verlaten, voor het onbekende? Kimmann: “Als topsporter heb je een houdbaarheidsdatum en kun je dit niet eeuwig blijven doen. Mijn vader zegt altijd; Je hebt meer spijt van de dingen die je niet gedaan hebt, dan van de dingen die je wel gedaan hebt!”
Om aan de top van je kunnen te blijven als topsporter, moet je scherp blijven. Het ergste wat een topsporter kan overkomen is in een sleur te geraken. Dit was het geval bij de Nederlander. Na negen jaar in de selectie te zitten, voelde hij dat de scherpte weg was en dat hij dingen op de automatische piloot ging doen. Kimmann: “Negen jaar lang had ik dezelfde routine en ik merkte gewoon dat ik behoefte had aan iets anders. Daarom ben ik gaan kijken wat ik nu precies zou willen. Ik hou van BMX’en en heb altijd wel gehad dat als ik maar een baan heb en een handje vol mensen waar ik goed mee kan, ben ik gewoon gelukkig.” Vanwege zijn eerder opgelopen virus is Kimmann nog steeds herstellende. De afgelopen twee maanden heeft hij dan ook bijna niets kunnen doen. Het virus is zo goed als uit zijn lichaam, maar de Nederlander heeft tijd nodig om op zijn oude niveau te komen. Het gaat de goede kant op, maar hij neemt daar wel zijn tijd voor. Kimmann: “Mijn eerste week hier ging goed, natuurlijk in het begin was het de kat uit de boom kijken en zien hoe alles hier gaat. Maar ik heb mijn draai inmiddels gevonden.”
“Ik wilde wel gewoon Meybo blijven fietsen en tijdens wedstrijden ook gewoon in het oranje rijden."
Uiteindelijk was het zijn nieuwsgierigheid wat hem naar Zwitserland bracht. Dat hij in zijn carrière ooit een stap wilde maken, zat er al langer in. Kimmann had al langer een goede klik met zijn nieuwe coach, Liam Phillips. En ook zijn nieuwe teamgenoten Yoshi Nagasako en Simon Marquart kent hij al jaren. Samen hebben ze gekeken naar wat mogelijk was en toen bleek dat het mogelijk was voor hem om de overstap te maken, was het duidelijk voor Kimmann. “Je hebt natuurlijk nooit garanties. Ik heb geen glazen bol. Maar ik merkte gewoon dat ik bij de gedachte om hier te kunnen trainen enthousiast werd. En dat enthousiasme heb je nodig als topsporter, dat je blij bent met wat je aan het doen bent.” Richting de selectie vond Kimmann zijn keuze wel lastig. “Je hebt toch een goede band opgebouwd en daarom vond ik het lastig om het te vertellen. Ik heb afgesproken dat we dit nu gaan proberen. Want ik wil geen spijt krijgen dat ik nu niets anders heb geprobeerd. Ik ben sowieso nog herstellende van mijn virus en als het niets is, ben ik met de kerst weer terug.”
Beiden bondscoaches gingen hiermee akkoord en begrepen zijn keuze. Kimmann heeft de ruimte gekregen om zijn trainingen vanuit Zwitserland voort te zetten, maar blijft tijdens de wedstrijden onderdeel van de selectie. Hij heeft hier zelf voor gevraagd… “Ik wilde wel gewoon Meybo blijven fietsen en tijdens wedstrijden ook gewoon in het oranje rijden. Gelukkig was dit mogelijk! Toen ik wegging, zei Jay nog tegen mij; Je blijft toch wel gewoon mijn ‘roomy’ tijdens de wedstrijden? Ik heb nog steeds ontzettend veel respect voor de jongens en volgens mij zij ook voor mij. Ik ga er niet vanuit dat dit ooit verandert. We hadden een mooie groep en wilde het beste voor elkaar. Joris had het niet zien aankomen, maar zei wel dat het hem niet verbaasde en het bij mij past.”
Zijn overstap blijft een gok, vooral in een Olympisch jaar. Maar de Nederlander is blij met zijn weloverwogen keuze. “Ik vond het voor nu een mooie stap en een mooi groepje om mee te trainen. Gewoon even wat frisse wind erdoor. Het is mijn gevoel en mijn gevoel dat ik er spijt van zou krijgen als ik het niet gedaan zou hebben.” Wellicht is dit voor Kimmann niet zijn laatste switch in zijn carrière. Hij heeft een droom om ooit in Amerika te gaan rijden. Robert de Wilde deed dit eerder al en ook Kimmann heeft deze ambitie. Voor nu voelt hij zich happy bij de keuze die hij heeft gemaakt om in Zwitserland te gaan trainen.
Foto's: Patrick Janssen (PeeJee Media) & Tim Buitenhuis (Pridex Media)
