Een zesde plaats op het wereldkampioenschap voor beloften was dé uitschieter van haar seizoen. Een klassering die Sophie von Berswordt-Wallrabe veel vertrouwen geeft richting haar eerste wielerjaar bij de elite-vrouwen in 2019. Haar studie rechten vraagt veel tijd en energie van de renster van MijnBad/Liv-Giant, maar de in Maastricht wonende Noord-Hollandse blijft het fietsen met het studeren combineren. Al beseft ze dat een echt sportleven soms beter is. “De relaxte voorbereiding op het WK – waar we met de KNWU op hoogte zaten – heeft vruchten afgeworpen en me doen realiseren dat er nog veel rek in zit bij mij.”
Ze vindt het belangrijk om haar studie af te ronden. Komende zomer hoopt ze haar bachelor te behalen, of ze direct daarna door gaat leren, valt nog te bezien. “Maar het is goed om iets achter de hand te hebben voor wanneer je stopt met fietsen op hoog niveau. Bovendien geeft het ook wat afleiding. Als het iets minder gaat of je een blessure hebt, dan kun je tijd en energie in iets anders steken en ben je niet alleen maar met het negatieve bezig", aldus Von Berswordt.
"Toch geef ik toe dat het niet ideaal is. Vooral mentaal kom je niet altijd aan je rust toe. Een topsporter moet eigenlijk het hoofd even leeg maken tussen trainingen en wedstrijden door. Het is ook niet voor niets dat ik richting het WK in Lenzerheide merkte dat een gerichte en relaxte voorbereiding zijn vruchten afwierp. Dat doet me wel realiseren dat er nog veel rek in zit bij mij op het moment dat ik me meer op het sporten focus."
Perfecte afsluiter
Ze kon de opsteker van het WK ook gebruiken, erkent ze nu. “Ik was in de wereldbeker van Nove Mesto bij de beste tien geëindigd, maar in de andere wedstrijden uit die reeks kon ik dat niet bevestigen. Dan is het prettig om te constateren dat het er toch gewoon in zit. Die uitslag van het WK was de perfecte manier om het seizoen af te sluiten. Die plek geeft ook veel vertrouwen. Het was mijn laatste jaar bij de beloften-vrouwen en dat is hét moment om nog een mooie uitslag neer te zetten. In 2019 rijd ik bij de elite en dat zie ik dan meer als een leer- en ontwikkeljaar. Ik hoop natuurlijk de stijgende lijn van mijn progressie door te trekken, maar zal moeten zien waar dat toe leidt te midden van de beste elite-vrouwen. De focus op uitslagen is dan minder dan het afgelopen jaar.”
NK Mountainbike
Een andere wedstrijd waar Von Berswordt indruk maakte, was het NK in Apeldoorn. Ze won niet alleen de titel bij de beloften-vrouwen, maar was – hoewel een minuut later gestart – ook sneller dan Anna van der Breggen en Annemarie Worst, de nummers twee en drie bij de elite, aan de finish. “Het NK was een groot doel. Ik ben normaal niet zo uitgesproken, maar in de aanloop naar het Nederlands kampioenschap heb ik geroepen dat ik daar wilde winnen. Ik moest en zou met die rood-wit-blauwe trui naar huis gaan. Hoewel de start niet geweldig was, kon ik dat waarmaken. Dat was ook weer een ervaring: ambitie uitspreken en het doel realiseren."
Ze was tevreden met het rood-wit-blauw in haar eigen categorie. “Er was duidelijk afgesproken dat er twee afzonderlijke wedstrijden en twee aparte uitslagen waren. Dus van mij had het zilver van de elite er niet bij gehoeven. Het enige wat een beetje stak was dat er in de media weinig aandacht was voor mijn prestatie. Die focusten vooral op de uitslag van de elite-vrouwen. Alsof ik er niet tussen gefietst heb."
MijnBad/Liv-Giant
Bij haar ploeg, MijnBad/Liv-Giant, zat Von Berswordt de afgelopen jaren goed op haar plek. “Ik ben blij met de kansen die ik heb gekregen om een flink aantal wereldbekers te mogen rijden. Verder vond ik het samen optrekken met Hannah van Boven prettig. We konden de voorbereiding samen doen en ervaringen uitwisselen. Maar ook qua persoonlijkheid vullen we elkaar goed aan. Hannah is relaxed en soms wat gemakkelijk. Ik kan haar wat structuur bijbrengen en zij leert mij om ook even niet met je gedachten alleen maar met de sport bezig te zijn.” Toch zal ze het team verlaten om bij een internationaal MTB-team te gaan rijden. “Dat ik sta waar ik nu sta is een droom en ik wil graag op een nog hoger podium acteren. Daar krijg ik nu een kans voor en daar ben ik erg blij mee.”
Realisme richting Tokyo
Ambitieus is de Noord-Hollandse zeker wel. “Ik zou op termijn graag top 10-plekken realiseren in de wereldbekers bij de vrouwen. En wie weet komt ook Tokyo 2020 in beeld als ik me blijf ontwikkelen. Het is niet zo dat ik me daar enorm in vastbijt, want op dit moment moeten we realistisch zijn: Anne Tauber en Anne Terpstra zijn gewoon beter. Maar als er twee startplekken zijn in Tokyo, weet je nooit hoe het loopt. Misschien wordt één van hen ziek of raakt geblesseerd of ontwikkel ik mezelf harder dan we nu verwachten. Er is immers nog anderhalf jaar te gaan. Ik ga heel hard werken om me te blijven verbeteren en dan zien we wel waar dat toe leidt.”
Von Berswordt weet wat haar pluspunten zijn. “Ik ben technisch best goed en kan een heel stabiele wedstrijd rijden. Waar anderen in de eindfase van de wedstrijd wel eens stil vallen, kan ik mijn prestatie heel lang volhouden. Wel moet ik nog werken aan mijn start.” Een overstap naar het veld – zoals MTB’ers als Nash, Lechner en Worst maakten – zit er vooralsnog niet in. “Ik heb wel een crossfiets tot mijn beschikking gekregen om op te trainen en het kan zijn dat ik een aantal wedstrijden ga rijden. Maar veldrijden heeft veel elementen die ik minder goed beheers: een hoge snelheid met korte, felle inspanningen en het lopen ligt me niet zo. Ik verwacht niet dat ik er direct in uit ga blinken. Maar als het wel goed gaat, kan ik wellicht de winter hierna eens wat serieuzer aan de slag. Maar vooralsnog ligt de focus toch vooral op het mountainbiken.”
