Pascal Eenkhoorn ontbrak de afgelopen zes jaar nooit op een wereldkampioenschap op de weg. Tel je ook zijn optreden op het WK veldrijden in Hoogerheide in 2014 mee, dan is hij zelfs voor de zevende keer present bij een mondiale titelstrijd. Maar het wordt zijn eerste keer bij de profs en de renner van Jumbo-Visma kijkt er naar uit om als helper zijn bijdrage te leveren aan een goed resultaat komende zondag.
"Als junior kon je als veldrijder de mooiste wedstrijden van de winter rijden voor de KNWU: het EK, WK en de wereldbekers."
In de winter van 2013-2014 trok hij voor het eerst het oranje aan van de nationale ploeg. “Als eerstejaars junior kon je als veldrijder de mooiste wedstrijden van de winter rijden voor de KNWU: het EK, WK en alle wereldbekers. Dus dat was direct een mooie kennismaking met de bond. Natuurlijk was het speciaal om bij zo’n WK dan in het oranje te rijden waar ook de profs in rond reden. Daar was je trots op. En eigenlijk vind ik het nog steeds bijzonder om je land te mogen vertegenwoordigen.”
Mooie kans
Hij maakte als junior ook in Ponferrada (2014) en Richmond (2015) deel uit van de WK-selectie en in Qatar (2016) en Bergen (2017) reed hij als belofte de mondiale titelstrijd. In Innsbruck (2018) en Yorkshire (2019) was hij al prof, maar mocht hij nog wel in de beloftencategorie uitkomen.
“Dat zag ik wel als een mooie kans. Het verschil tussen jonge profs en de beste beloften die nog geen contract hebben, is niet heel groot. Maar je kreeg wel een mooie gelegenheid om een keer voor een mooi resultaat te gaan. Vorig jaar in Yorkshire werd ik zevende door de diskwalificatie van Nils Eekhoff, maar ik was liever achtste geworden. Nils won de sprint van de koplopers, ik van de tweede groep. Het leek een perfecte wedstrijd tot de jury Nils uit de uitslag schrapte vanwege stayeren. Laat ik zeggen dat ik het er totaal niet mee eens was en dat is in een jaar niet veranderd. Maar ik was tevreden met de bijdrage die ik kon leveren.”
Het was niet alleen op kampioenschappen waar hij kon rekenen op steun van de bond.
“Ik reed aanvankelijk bij een crossploeg bij de junioren en mijn wegprogramma kon ik mooi doen via de nationale ploeg. Ik ben heel blij met de kansen die ik toen kreeg in wedstrijden als de GP Ruebliland, maar kijk ook met heel veel plezier terug op de tijd van toen. Toen ik later bij de BMC-beloftenploeg reed, kon ik altijd een beroep doen op de bondscoaches, bijvoorbeeld bij een NK tijdrijden om me te begeleiden. Zo is de band altijd heel goed gebleven.”
Bekroning sterke periode
Het telefoontje van bondscoach Koos Moerenhout voor zijn profdebuut op een WK had hij niet direct zien aan komen.
“Ik zie het als een bekroning voor een sterke periode van de afgelopen weken. Ik heb laten zien dat ik in orde ben, onder meer met ritwinst in de Settimana Coppi e Bartali. Bij mijn ploeg krijg ik de kans af te wisselen als afmaker in de wat minder bezette wedstrijden en als helper in de grote koersen. Hier op het WK zal ik in de beginfase mijn werk moeten doen. Bijvoorbeeld door mee te springen met een groep of de kopman Tom Dumoulin te ondersteunen. Het is een bijzonder maar ook rustig WK zo met alleen de elite categorieën. Normaal is het een drukte van belang met ook de beloften, de junioren en de junior-vrouwen in het hotel. Verder voelt het helemaal hetzelfde als anders. De sfeer is ontspannen en we gaan voor een mooi resultaat. Maar het is wel heel bijzonder om er nu voor het eerst ook als prof bij te zijn.”
