Niek Kimmann werd in 2015 in zijn eerste jaar bij de elite-mannen wereldkampioen. Als hij nu terugblikt op de twee seizoenen die volgden, trekt hij de conclusie: deze waren niet van zijn huidige niveau. Dit jaar lijkt de BMX’er uit het Overijsselse Lutten dan ook sterker dan ooit. “Ik heb zowel fysiek als mentaal een stap gezet deze winter. Ik wil mijn kansen pakken als die zich voordoen. Na een goed voorseizoen ben ik gebrand op een sterk wereldkampioenschap.”
Wie naar het seizoen van Niek Kimmann kijkt, ziet direct een groot verschil met 2017. Toen was hij blij met één finaleplaats die leidde tot een vierde plek op Papendal en had ook daarom wel vrede met dezelfde klassering op het wereldkampioenschap in Rock Hill. Maar het kalenderjaar 2018 vraagt, schreeuwt eigenlijk om een mooier resultaat bij de mondiale titelstrijd. Hij miste geen enkele finale en stond vier van de zes manches uit de wereldbeker op de hoogste trede van het podium. “Het maakt dat ik met veel ambitie naar het wereldkampioenschap afreis. In deze sport kun je niet altijd de favorietenrol inwisselen voor goud, maar het wel mijn doel om de regenboogtrui opnieuw te winnen. Ik weet in ieder geval van de afgelopen wedstrijden dat ik het niveau heb om voor die titel mee te strijden. Na een goed voorseizoen ben ik gebrand op een sterk wereldkampioenschap.”
Sterker dan ooit
De nog altijd maar 22-jarige Kimmann ziet zowel lichamelijk als geestelijk een forse ontwikkeling bij zichzelf. “Op de Olympische Spelen in Rio kreeg ik natuurlijk met een enkelblessure af te rekenen, die eigenlijk ook mijn aanloop naar het seizoen 2017 negatief beïnvloedde. Ik merkte toen eigenlijk nauwelijks dat ik minder was. Je rijdt je rondjes, maakt geen fouten en denkt dat je in goeden doen bent. Maar nu merk ik het verschil en weet ik dat ik toen mijn hoogste niveau niet haalde. Het gaat in topsport om details en als je op alle onderdelen van de sport een paar procenten inlevert, zit je ter hoogte van de eerste bocht niet op de eerste maar op de vierde of vijfde plek. En moet je constant vechten voor je positie en is het risico op vallen en botsingen groter. Ook al in de ronden voor de finale. Dit jaar blijf ik de problemen vaker voor en dat leidt tot mooie resultaten. Ik ben heel blij dat ik dit niveau weer weet te halen. Ik voel me eigenlijk sterker dan ooit.”
Geen kansen laten liggen
Maar ook in het hoofd van Niek Kimmann heerst er meer rust en is er zelfvertrouwen. “Ik ben heel vroeg in mijn loopbaan wereldkampioen geworden. Dat bracht verplichtingen met zich mee, met die titel op zak werd ik vaak gevraagd voor interviews maar ook voor openingen. Ik zei eigenlijk nooit nee, was er ook trots op dat ik mijn sport kon vertegenwoordigen. Nu weet ik beter de balans te vinden tussen dit soort activiteiten en de sport. Een sporter moet soms ook even de focus van het presteren af kunnen halen en tot rust kunnen komen.” Daar komt bij dat hij zichzelf wakker geschud heeft. “In sommige wedstrijden was de focus niet optimaal. Ik miste wel eens de gretigheid die ik nu wel heb. Ik had mezelf al voorgehouden dat ik niet over tien jaar wilde stoppen met de conclusie dat mijn eerste jaar achteraf mijn beste was. Ik wil de kansen pakken die zich voordoen. Ben er nu veel meer op gebrand om te scoren op het moment dat ik in een belangrijke wedstrijd aan de start sta. Het trainingsongeluk van Jelle van Gorkom eerder dit jaar heeft me er wat dat betreft nog eens extra aan herinnerd dat een loopbaan zo voorbij kan zijn of dat een val er voor kan zorgen dat je belangrijke wedstrijden mist. Daarom wil ik geen enkele kans meer laten liggen.”
